De Texelaar is een middelzwaar schaap.
Een volwassen ram weegt circa 95 kg en heeft een schofthoogte van circa 70 centimeter. Een volwassen ooi weegt ca 75 kilo en heeft een schofthoogte van circa 68 centimeter. De Texelaar lammert één keer per jaar af. Volwassen ooien werpen en zogen doorgaans twee lammeren per worp.
De eerste worp kan reeds op 1-jarige leeftijd van een ooi plaats vinden.
De Texelaar heeft een zeer goede slachtkwaliteit. De vetbedekking is optimaal. Het lichaam van de Texelaar is ruim gebouwd, balkvormig en doet massaal aan. De kop is sprekend, heeft goede verhoudingen en is voorzien van een recht neusbeen en een brede bek. Verder is een zwarte neusspiegel en een blanke beharing aansprekend. De hals is voldoende lang en correct geplaatst.
De romp is in zijn geheel best bespierd; met extra gevulde lendenen en dijen. De voor- midden en achterhand vormen een evenredig geheel.
De voorhand is breed en diep; met een goed geplaatste, vrij lange schouder en een voldoend ver naar voren doorlopend borstbeen.
De middenhand is lang, breed met voldoende diepte in de ribben en brede, sterke lendenen.
De achterhand is breed terwijl het kruis lang en licht hellend is.
Het beenwerk is fijn van structuur, droog en krachtig. Het is zowel in gang en stand correct. De wol is fijn, gesloten en vast gestapeld en bevat geen overtollig wolvet. De romp is bedekt met een witte vacht. Kop en benen zijn onbewold maar bedekt met wit haar. De staart is fijn en heeft een passende lengte.De romp is in zijn geheel best bespierd; met extra gevulde lendenen en dijen. De voor- midden en achterhand vormen een evenredig geheel.
De voorhand is breed en diep; met een goed geplaatste, vrij lange schouder en een voldoend ver naar voren doorlopend borstbeen.
De middenhand is lang, breed met voldoende diepte in de ribben en brede, sterke lendenen. De achterhand is breed terwijl het kruis lang en licht hellend is.
Het beenwerk is fijn van structuur, droog en krachtig. Het is zowel in gang en stand correct. De wol is fijn, gesloten en vast gestapeld en bevat geen overtollig wolvet. De romp is bedekt met een witte vacht. Kop en benen zijn onbewold maar bedekt met wit haar. De staart is fijn en heeft een passende lengte.
Dankzij de goede melkproductie van de ooien en het uitstekende groeivermogen van de lammeren wordt een gemiddelde groei van 225 gram per dag bereikt. Bij slacht op 24 weken leeftijd wegen de lammeren levend gemiddeld 44 kg. Moedereigenschappen Karkaskwaliteit De bevleesheid van de slachtlammeren wordt beoordeeld aan de hand van o.m. het classificatiesysteem SEUROP.
De lengte van de bronstperiode van volwassen Texelaar ooien is bijna 5 maanden. De Texelaar ooien worden voor de eerste keer bronstig op een leeftijd van 7 maanden. Het belangrijkste kenmerk is de totale lammerenproduktie per jaar. Deze is het resultaat van de worpgrootte en de frequentie van aflammeren. De selectie op worpgrootte heeft geleid tot een goede lammerenproduktie. De gemiddelde worpgrootte van 1-jarige Texelaar ooien is 1,25; voor 2-jarige ooien 1,70 en voor oudere Texelaar ooien 1,85 met een aflampercentage van 95. De verwachting is dat deze resultaten nog verder verbeterd kunnen worden door een intensieve selectie binnen het ras. Om tot zeer goede resultaten te komen, is het gewenst, dat de schapenhouder de nodige aandacht geeft aan het aflammeren.
Een verdere verbetering van de worpgrootte en het groeivermogen is alleen mogelijk als de moedereigenschappen van de ooien op het hoge niveau gehandhaafd blijven. De melkproduktie van een Texelaar ooi is gemiddeld ruim voldoende om 2 lammeren groot te brengen. Bij een goede voerkwaliteit en verzorging komen de moedereigenschappen van de ooien het beste tot hun recht. De Texelaars zijn alom bekend om hun zeer goede karakter, vergen weinig arbeid tijdens de zoogperiode en zijn daarom plezierig om mee te werken.
Het Texelaar ras is bekend om zijn uitstekende karkassamenstelling. De schapen zijn zeer goed bevleesd en hebben een uitmuntende vlees/been-verhouding en een zeer lage vetbedekking. Het aanhoudingspercentage varieert van 55 tot 60% en de gemiddelde dwarsdoorsnede van de lendenspier is 12 cm². De karkassen bestaan gemiddeld uit 60% mager vlees.
De Texelaars hebben een duidelijk geringere vetbedekking dan andere rassen. Het Texelaar slachtlam kan daarom over een langere periode afgezet worden met behoud van de slachtkwaliteit.